Wodorotlenek baru (Ba(OH)2·8H2O)  to nieorganiczny związek chemiczny należący do silnych zasad (pH 13). Stan stały substancji ma postać białego proszku, rozpuszczalnego w gorącej wodzie, słabo rozpuszczalnego w kwasach. Otrzymywanie wodorotlenku baru odbywa się np. poprzez rozpuszczenie tlenku baru w wodzie. Krystalizuje jako ośmiowodny hydrat (Ba(OH)2•8H2O), który może zostać odwodniony do monohydratu poprzez ogrzewanie na powietrzu lub odwodniony podczas ogrzewania w 100°C w próżni. Jest to substancja żrąca i niebezpieczna dla zdrowia powodująca np. uszkodzenia skóry, oczu. Nr CAS opisywanego związku to 12230-71-6.

Zastosowanie

• przemysł chemiczny (prekursor innych związków baru; stosowany w chemii analitycznej; bierze udział w reakcji Wittiga-Hornera). Wodorotlenek baru jest „czystym odczynnikiem”, nie zanieczyszczonym  wodorotlenkiem sodu i wodorotlenkiem potasu. Rozpuszczony nie zawiera niepożądanych węglanów (węglan baru jest nierozpuszczalny w wodzie)
  
  
• przemysł cukrowniczy (odcukrzenie melasy )
  
  
• technika dentystyczna (utwardzanie wycisków gipsowych)
  
  
• dodatek do żywic fenolowych i stabilizatorów PVC (poprawa właściwości tworzywa sztucznego)
  
  
• w medycynie jako składnik leków homeopatycznych
  
  
• środek czyszczący (inhibitor korozji, czyściciel wycieków kwasów)
  
  
• w budownictwie oraz wybranych produktach elektrycznych i elektronicznych
  
  
• ciekawym zastosowaniem wodorotlenku baru jest malowanie freskami, prace konserwatorskie, gdzie ten związek jest wykorzystywany
  
  
• Wulkanizacja kauczuku syntetycznego