Węglan potasu (K2CO3) należy do nieorganicznych związków chemicznych. Ma postać proszku w kolorze białym; dobrze rozpuszczalny w wodzie, bez zapachu; o właściwościach higroskopijnych. 

Węglan potasu jest znany już od czasów antycznych w formie tzw. potażu, otrzymywanego z popiołu drzewnego. Pod koniec XVIII wieku w Ameryce Północnej wykorzystywano ten związek jako środek spulchniający np. chleb. Obecnie otrzymywanie węglanu potasu następuje w wyniku reakcji wodorotlenku potasu z dwutlenkiem węgla.

Wszystkie sole węglanowe znajdują się na liście FDA jako bezpieczne.

Zastosowanie:

• sadownictwo i rolnictwo- stosowany prewencyjnie i w celu zahamowania rozwoju szarej pleśni, parcha jabłoni czy mączniaka prawdziwego.Co więcej węglan potasu stanowi składnik pasz dla zwierząt w celu zaspokojenia zapotrzebowania na potas zwierząt gospodarskich
  
  
• przemysł szklarski przy produkcji szkła optycznego i oświetleniowego, naczyń żaroodpornych, wysokiej jakości szkła kryształowego i laboratoryjnego
  
  
• przemysł ceramiczny
  
  
• produkcja środków piorących, mydeł, szamponów
  
  
• przemysł spożywczy- składnik galaretek, czekolady holenderskiej, element stosowany w kuchni azjatyckiej i chińskiej; regulator kwasowości, stabilizator. Węglany potasu opisywane są na etykietach żywności jako E501, E501a (węglan potasu), E501b (wodorowęglan potasu)
  
  
• produkcja farb i pigmentów
  
  
• produkcja wina (węglan potasu obniża kwasowość wina).