Siarczan cynku to nieorganiczny związek chemiczny, otrzymywany poprzez reakcję kwasu siarkowego i cynku, jego tlenkiem lub solami lotnych kwasów. Możliwe jest otrzymywanie siarczanu cynku z praktycznie każdego surowca zawierającego cynk.
Występuje on w formie 3 hydratów: mono-, heksa- i heptahydratu. Najczęściej spotykany jako sól siedmiowodna ZnSO4•7H2O. Jako minerał ZnSO4 • 7 H2O jest znany jako goslaryt. Siarczan cynku hamuje rozwój grzybów i bakterii. Siarczan cynku, podobnie jak wiele związków cynku, może być stosowany do kontrolowania porostu mchu na dachach.

Zastosowanie siarczanu cynku:

• przemysł paszowy: dodatek do pasz jako mikroelement  (bardzo dobra przyswajalność cynku, wpływa na produkcję najważniejszych enzymów i metaloenzymów, odpowiedzialnych za procesy trawienne, wzrost i odporność zwierząt hodowlanych). Cynk ma kluczowe znaczenie w syntezie DNA i RNA, zwiększa odporność zwierząt na rogowacenie naskórka i racic, sprzyja utrzymaniu zdrowia
  
  
• ogrodnictwo: stosowany w uprawie roślin takich jak kukurydza, pszenica, len, buraki i wiele traw pastewnych (szczególnie wrażliwych na niedobory cynku i siarki) . Cynk (Zn) ma duże znaczenie w produkcji hormonu roślinnego – auksyny, odpowiadającego za wzrost roślin, zwłaszcza wzrost korzeni
  
  
• dodatek do smarów, wypełniacz
  
  
• koagulant w produkcji sztucznego jedwabiu
  
  
• stosowany w galwanizacji elektrochemicznej
  
  
• dermatologia: związek ten dodawany do kremów, maści i roztworów (przyspiesza gojenie ran, owrzodzeń, oparzeń, odleżyn oraz potówek. Zmniejsza nadmierny łojotok skóry i obkurcza pory, przez co wchodzi w skład preparatów przeciwtrądzikowych. Czasem skuteczny jest też w łagodzeniu zmian łuszczycowych, stosowany jako składnik kropli do oczu )